Hak şerleri hayr eyler
Ârif anı seyreyler
Zan etme ki gayreyler
Mevlâ görelim neyler.Neylerse güzel eyler

Ağır işleri karşındakine yaptır, sen sadece el at.

İşin sırrı yedirdiğim taşlar, daha fazla aldıkça kendinin akıllı benim ise aptal olduğuma inanacaksın.

Karşılıklı oynanan oyunda hep bir rakip bir de kurban vardır.

Düşünce antimaddedir. İnsan An’da düşünür ve düşündüğünü devamlı olarak düşünürse ona kendinden enerji vermiş olur. Düşünce enerjiyle beslendikçe duygu haline gelir. Duygular da Ortam, varlık ve olay olarak karşımıza Çıkar. İnsan Düşündükçe çakralarını bir bir harekete geçirir.(”Yapmak Önemli Değildir Olmak Önemlidir” denir her zaman. Her şeyin başlangıcı düşüncedir. İnsan Her an düşünür, düşünceler beyninden bir nokta halinde çıkar ve ortama gittikçe büyüyen bir küre olarak yayılır. Dolayısıyla düşünce tüm kozmik yapıyı ve tüm varlıkları etkiler.) insan An’da düşündükçe çakralar arasındaki Kanalları harekete geçirir Kanallarda bulunan boğumlarda çiçekler açtırır, bunun devamında da kanalın ucundaki çakranın (Piramitin) Devinim Halkası harekete Geçer. Hangi çakranın (Piramitin) devinim halkasını harekete Geçirirseniz Siz artık O çakranın gerektirdiği varlık olursunuz. Harekete Geçen çakranın Gereği Olan Bilince Ulaşılır, Ulaşılan Bilinç Dolayısıyla Bilincin her yönden ve her konuda faydalanma kapasitesi artar. İşte OLMAK budur.